Nichtje Merel was 37 weken zwanger toen ze mij vroeg of ik een jong vosje wilde tekenen. Leuk voor het geboorte kaartje. Het was net Kerst geweest. Oud en nieuw kwam er nog aan, en 1 januari kan ook niet echt getekend worden, er was nog wat ander werk met deadlines dat af moest…. Maar ik beloofde dat ik het zou proberen.
Merel was heel relaxed. “Ik stuur toch niet direct een geboortekaartje, dus het is niet erg als het iets later klaar is.” Dus een vosje opgezocht en begonnen met tekenen.
Maar zoals altijd wanneer ik bezig ben met zo’n dier te tekenen – wordt ik erdoor gepakt.
Alsof je een soort contact maakt met het dier. Of het dier nog leeft of niet, dat maakt niet uit. Het lijkt dan alsof je inlogt op de natuur.
Anders kan ik het niet omschrijven.
En natuur is heel rustgevend. Ont-stressend.
En dat kan ik best gebruiken rond die feestdagen. ? Voor ik het in de gaten had, was het Vosje af.
Inscannen en opgestuurd naar Merel die het weer heeft doorgestuurd naar degene die er een geboortekaartje van ging maken.
Een paar weken later kregen we een appje. “Hier is ons Vosje! ?” Het was een jongetje en zijn naam is: Vos.
Wil je een berichtje krijgen als er weer een nieuw portret bij is gekomen? Of als ik ergens op een markt sta met m’n kaarten en prints? Meld je dan even aan voor de nieuwe berichten onderaan deze pagina: https://astridtax.com/contact/
Wil je wat andere blogs lezen over mijn werk als woonbioloog: kijk bij innersmile.org /https://innersmile.org/blog/